ΑΘΛΗΤΙΚΑ

Σούπερ Λιγκ με 12 ομάδες!

ΦΩΤΟ: ΑΡΧΕΙΟΥ
ΦΩΤΟ: ΑΡΧΕΙΟΥ

Ο άνθρωπος που εν μέσω κρίσης έκανε την πρώτη κεντρική διαχείριση της Super League την διετία 2010-12 με το ποσό ρεκόρ 73εκ. Ευρώ αναλύει στο «Goal News» την εικόνα διάλυσης που παρουσιάζει το επαγγελματικό ποδόσφαιρο και κάνει προτάσεις για την αναβάθμιση του. Ο Γιώργος Κουρμούζης είναι σήμερα πρόεδρος της Mondial Marketing και κάνει ανοικτή πρόταση για τις αλλαγές που πρέπει να γίνουν. Συνοπικά οι επτά ανατρεπτικές προτάσεις του που φιλοξενεί σήμερα (21/11) το Goal News αναφέρουν:

«Το ποδόσφαιρο ακολουθεί κατά πόδας την κατάρρευση της χώρας. Μπάλα και πολιτική λίγο διαφέρουν.

Την ανεξαρτησία του ποδοσφαίρου από εθνικές πολιτικές επιρροές την κατοχύρωνε το αυτοδιοίκητο που εξασφάλισε η FΙFΑ για τα μέλη της. Αλλά για τι είδους ηγεσία και παράδειγμα προς μίμηση μιλάμε εδώ; Για τη FΙFΑ του Μπλάτερ και την UΕFΑ του Πλατινί και των άλλων συνοδοιπόρων τους, που βρίσκουν τον δρόμο προς τη φυλακή; Τουλάχιστον αυτοί προχώρησαν στην αυτοκάθαρσή τους. Οι νέες ηγεσίες τους υποχρεούνται να το επαναφέρουν στον σωστό δρόμο.

Εδώ το θέμα είναι εθνικό. Αν δεν μπορούμε να βάλουμε τάξη στο ποδόσφαιρο, πώς θα μπορέσουμε να βάλουμε τάξη στη χώρα;

Και όμως, η εμπνευσμένη πρωτοβουλία των Πέτρου Κόκκαλη (ΟΣΦΠ), Γιάννη Βαρδινογιάννη (ΠΑΟ) και Τάκη Κανελλόπουλου (ΑΕΚ) έφερε τάξη και ισορροπία στα οικονομικά των ΠΑΕ της Σούπερ Λιγκ με την κεντρική διαχείριση των τηλεοπτικών τους δικαιωμάτων. Ετσι, τον Οκτώβριο του 2008 εγώ διεξήγαγα για λογαριασμό της Σούπερ Λιγκ τον διαφανέστερο διαγωνισμό στα χρονικά του ελληνικού ποδοσφαίρου. Ο Κώστας Τσακίρης (ΠΓΣ) εκλογίκευσε τον επιμερισμό των εσόδων και ο Κώστας Πηλαδάκης (ΑΕΛ) προήδρευσε στην υλοποίηση της νέας τάξης πραγμάτων.

Το πρωτάθλημα του 2009-10 ξεκίνησε με ετήσια τηλεοπτικά έσοδα 63 εκατ. ευρώ για μία τριετία, 70% υψηλότερα από το 2008-09, πέρα από τη χορηγία του ΟΠΑΠ και άλλων. Επήλθε αγωνιστική ισορροπία και σχετική τάξη, μέχρι που η σύνθεση της Σούπερ Λιγκ άλλαξε, με τα προσωπικά συμφέροντα των ομάδων να ξαναμπαίνουν στο προσκήνιο. Ξανά απ’ το «παλάτι» στην «παράγκα» των εξαρτήσεων.

Σήμερα τα ετήσια τηλεοπτικά έσοδα έχουν πέσει στα 36 εκατ. ευρώ και αν η NOVA με τις συνεχείς ανανεώσεις της σύμβασής της επιβάλλει τις προβλεπόμενες ρήτρες από τη διακοπή του πρωταθλήματος, θα πέσουν κάτω από τα 30 εκατ. ευρώ. Εν τω μεταξύ, η 2η επαγγελματική κατηγορία, η Φούτμπολ Λιγκ, ξεκίνησε «αγωνιστικές προπονήσεις» χωρίς τηλεοπτική στέγη και χορηγό.

Δεν εκπλήσσει η νέα διάσταση μεταξύ των μελών της Σούπερ Λιγκ και η αντιπαράθεση των 4 ισχυρών και των 12 ασθενέστερων ΠΑΕ για τον μοιρασμό των φθινόντων εσόδων. Είναι τόσο κακό το προϊόν που διαχειρίζονται, που δεν υπάρχουν καν χορηγοί που να θέλουν να συνδέσουν το όνομά τους μ’ αυτό. Δεν γνωρίζω κατά πόσο η έκθεση των Deloitte και PwC, που αναμένεται τη Δευτέρα 21/11, θα τους προσφέρει λύσεις κι αν θα εισηγηθεί τις δομικές αλλαγές που απαιτούνται για την ανασύνταξη του επαγγελματικού ποδοσφαίρου.

Το σημερινό ποδοσφαιρικό θέαμα, που παίζεται κυρίως από αλλοδαπούς της ευκαιρίας, δεν βλέπεται. Οι επιπτώσεις του αφελληνισμού του φάνηκαν και στο ξεφτίλισμα της Εθνικής ομάδος (εντός έδρας ήττα από τα Νησιά Φερόε!).

Αν δεν μπορείς να τυπώσεις χρήμα να τους μοιράσεις, άλλαξε το πρωτάθλημα, κάνοντάς το πιο ελληνικό και πιο ανταγωνιστικό. Ισως να προσφέρει τη φθηνότερη διέξοδο από το τέλμα που κατασκεύασαν. Αποτελεί τη μόνη προϋπόθεση για να αυξηθεί η δημοτικότητά του και να τραβήξει ξανά το ενδιαφέρον των φιλάθλων, παράγοντας έσοδα για τις ΠΑΕ.

Ο εξελληνισμός του θα προέλθει από την υποχρέωση των ΠΑΕ στην ανάπτυξη ακαδημιών–φυτωρίων για ντόπια ταλέντα. Για τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητάς του, έχω την εξής πρόταση:

1) Το επαγγελματικό ποδόσφαιρο να περιοριστεί στις ΠΑΕ που θα συμμετέχουν στη Σούπερ Λιγκ και στη Φούτμπολ Λιγκ. Ολες οι άλλες κατηγορίες θα λειτουργούν ως ερασιτεχνικοί σύλλογοι μέχρι την άνοδό τους στην επαγγελματική κατηγορία.

2) Οι δύο Λίγκες να έχουν κοινή θεσμική εκπροσώπηση, την ίδια τηλεοπτική στέγη, κανόνες και επιμερισμό εσόδων από εμπορικά δικαιώματα με μία αναλογία, π.χ. 75%-25% και περαιτέρω, αξιακό μοιρασμό μεταξύ των ΠΑΕ σε κάθε Λίγκα.

3) Τα πρωταθλήματά τους να διεξάγονται με 12 ομάδες έκαστο, 24 ΠΑΕ και στις δύο Λίγκες συνολικά.

4) Το αγωνιστικό πλαίσιο να προβλέπει τρεις αγώνες μεταξύ τους, έναν στην έδρα καθενός και ο 3ος στην έδρα τού επικρατούντος των πρώτων δύο με βάση τη διαδικασία νοκ άουτ της UΕFΑ (παράταση – πέναλτι στον 2ο σε περίπτωση ισοβαθμίας).

5) Αγωνιστικά αυτό σημαίνει 33 αγώνες τη σεζόν μεταξύ 12 ομάδων, χωρίς πλέι οφ Ευρώπης, υποβιβασμού ή ανόδου κατηγορίας, όπου σχεδόν κάθε αγωνιστική της Σούπερ Λιγκ θα έχει και ένα ντέρμπι και αυξημένο ανταγωνιστικό ενδιαφέρον.

6) Μια Φούτμπολ Λιγκ με ομάδες που φιγουράριζαν στη Σούπερ Λιγκ, με παρόμοιο αγωνιστικό σύστημα της Σούπερ Λιγκ, θα προσέδιδε ανταγωνιστικότητα στη Φούτμπολ Λιγκ.

7) Από τη Σούπερ Λιγκ να υποβιβάζονται οι δύο τελευταίες και από τη Φούτμπολ Λιγκ να προβιβάζονται οι δύο πρώτες και να υποβιβάζονται στην Ερασιτεχνική οι τελευταίες τρεις ομάδες. Δηλαδή να αλλάζουν οι 5 από τις 12 συμμετέχουσες ΠΑΕ στη Φούτμπολ Λιγκ ανά αγωνιστική περίοδο.

Οσον αφορά την τάξη εντός γηπέδων, η ευθύνη να πέφτει εξ ολοκλήρου στην ΠΑΕ που έχει την έδρα και αποκλειστικά με δικά της μέσα. Δεν νοείται το στάδιο να είναι «εκκλησία» σε ευρωπαϊκό αγώνα και μπου…λο σε ελληνικό. Είναι θέμα επιλογής και στοχευμένης ανέχειας από τη διοίκηση της ομάδος. Αλλά όσον αφορά την πάταξη του χουλιγκανισμού εκτός γηπέδων, η ευθύνη να είναι της Αστυνομίας, η οποία άλλωστε απολαμβάνει το 10% των τηλεοπτικών εισπράξεων και των εισιτηρίων ειδικά για την αστυνόμευση του ποδοσφαίρου.

Αυτά είναι θέματα που δεν αφορούν το αυτοδιοίκητο των ΕΠΟ – UΕFΑ – FΙFΑ αλλά τους νόμους τους κράτους, την ασφάλεια των πολιτών και των περιουσιών τους.

Δεδομένου ότι δημόσιες αρχές είναι οι ιδιοκτήτες των περισσοτέρων σταδίων όπου αγωνίζονται οι ΠΑΕ, να προβλέψει ρήτρα έξωσης των οπαδών ή ακόμη και των ίδιων των ομάδων για παραβατικές συμπεριφορές οπαδών ή της διοίκησης τους. Για λόγους ισοτιμίας, ας επεκταθεί και στις ΠΑΕ με ιδιόκτητα γήπεδα.

Σε τελική ανάλυση, την αρμονία μεταξύ των διεθνών κανόνων του ποδοσφαίρου και της ελληνικής κοινωνίας μπορεί να την επιφέρει η σωστή ανάπτυξη του ποδοσφαιρικής επιχειρηματικότητας στο επίπεδο που θα προσελκύσει φιλάθλους και όχι μόνο οπαδούς».

Πηγή: Sentragoal.gr

Απάντηση