ΑΡΘΡΑΔΙΕΘΝΗ

Οι απάνθρωπες τουρκικές φυλακές του Ντιγιάρμπακιρ

Το Ντιγιάρμπακιρ βρίσκεται στο τουρκικό Κουρδιστάν, είναι η μεγαλύτερη πόλη της περιοχής και οι κάτοικοί της είναι στην πλειοψηφία τους Κούρδοι. Σε κάθε λίστα που γίνεται παγκοσμίως για τις χειρότερες φυλακές του κόσμου, οι φυλακές ασφαλείας του Ντιγιάρμπακιρ, είναι στις υψηλότερες θέσεις.

Χτίστηκαν το 1980 και από τότε έχουν μετατραπεί στις χειρότερες φυλακές της Τουρκίας. Το καθεστώς Εβρέν, μετά το στρατιωτικό πραξικόπημα της ίδιας χρονιάς, τις χρησιμοποίησε για να φυλακίζει τους πολιτικούς κρατούμενους, και όχι μόνο. Σχεδιάστηκαν για να υποδεχτούν 650 – 700 τρόφιμους, αλλά πάντα το νούμερο ήταν πολύ μεγαλύτερο, ώστε να οδηγήσει σε υπερπληθυσμό, δυσχεραίνοντας ακόμα περισσότερο τις άθλιες συνθήκες κράτησης.

Η περίοδος 1981-84, είναι γνωστή ως «η εποχή της βαρβαρότητας». Σε αυτήν την τριετία, 34 άνθρωποι έχασαν την ζωή τους. Οι κρατούμενοι ζούσαν καθημερινά ένα μαρτύριο με ξυλοδαρμούς, γδυσίματα, δέσιμο ματιών και συνεχή εκφοβισμό. Λέγεται μάλιστα πως οι φύλακες προέτρεπαν τους φυλακισμένους να βιάζουν και να κατουρούν τους συγκρατούμενούς τους.

Το πιο περίεργο απ’ όλα ήταν πώς τους ανάγκαζαν να στέκονται γυμνοί σε στρατιωτικό σχηματισμό και να χαιρετούν τον σκύλο του τότε διοικητή της φυλακής, ο οποίος είχε εκπαιδευτεί να επιτίθεται στα γεννητικά όpγανα των φυλακισμένων, όταν δεν ακολουθούσαν τους απάνθρωπους κανόνες της φυλακής.

Το 1988 σταμάτησε να φιλοξενεί πολιτικούς κρατούμενους. Αλλά η κατάσταση δεν άλλαξε. Συνωστισμός, πλημμυρισμένοι διάδρομοι με ακαθαρσίες και βασανισμοί των κρατουμένων. Το 1996, η πτέρυγα που είχε χωρητικότητα 650 ανθρώπων, φιλοξενούσε περισσότερους από 900. Τότε συνέβη και το περιστατικό που αρκετοί περιγράφουν ως «σχεδιασμένη σφαγή».

Ο λόγος δεν είναι συγκεκριμένος. Κάποιοι λένε πως υπήρξε εξέγερση, ενώ κάποιοι άλλοι ισχυρίζονται πως οι κρατούμενοι αποφάσισαν να επισκεφτούν την γυναικεία πτέρυγα (όπου οι συνθήκες δεν διαφέρουν πολύ). Το αποτέλεσμα ήταν το ίδιο. Οι ειδικές δυνάμεις εισέβαλλαν στην φυλακή σκοτώνοντας 10 κρατούμενους και τραυματίζοντας άλλους 46 . Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο καταδίκασε αυτήν την ενέργεια μετά από 14 χρόνια.

Η ακτιβίστρια Ayse Gunaysu περιέγραψε το 2009 τις φυλακές ως «κάτι περισσότερο από κόλαση», όπου «η γλώσσα δεν μπορεί να περιγράψει αυτό που βλέπουν τα μάτια». Πολλοί κρατούμενοι πέθαναν αλλά υπήρξαν και πολλοί περισσότεροι που έμειναν ανάπηροι από τους συνεχείς ξυλοδαρμούς. Η Κουρδική γλώσσα απαγορευόταν «δια ροπάλου».

Ο γνωστός επιχειρηματίας Felat Cemiloglu, που κατηγορήθηκε για σχέσεις με παράνομες κουρδικές οργανώσεις και φυλακίστηκε στο Ντιγιάρμπακιρ την δεκαετία του ’80, περιέγραψε το 2003, μια σκηνή που προκαλεί τρόμο: «Έκαναν τα πάντα για να σε καταστρέψουν ψυχολογικά. Για παράδειγμα έβαζαν ένα γκλομπ στον πρωκτό του κρατουμένου, αναγκάζοντας τους υπόλοιπους να βλέπουν και διέταζαν έναν άλλον να γλείψει το γκλομπ. Αν ξερνούσε, φώναζαν έναν ακόμα για να καθαρίσει το πάτωμα από τον εμετό, με τον ίδιο τρόπο».

Το 2009 ανακοινώθηκε πως θα μετατραπεί σε σχολείο. Οι Κούρδοι ακτιβιστές αντέδρασαν, αφού θέλουν να μετατραπεί σε «Μουσείο Ντροπής». Μέχρι σήμερα πάντως λειτουργεί ως φυλακή.

ΠΗΓΗ: E-Radio.gr

Απάντηση